ประวัติ

เพชรบุรี เป็นเมืองเก่าแก่เคยเป็นเมืองหน้าด่านสำคัญชั้นเมืองลูกหลวงของไทยมาช้านาน มีชื่อเรียก ในสมัยก่อนหลายชื่อ เช่น เมืองพริบพรี หรือเมืองเพชรพลี นักประวัติศาสตร์บางท่านว่า เพชรบุรีนี้คงเป็น ชื่อเดิม เพราะมีปรากฏชื่อเมืองอยู่แล้วในศิลาจารึกหลักที่ 1 และคงเป็นชื่อตามแบบประเทศอินเดีย ที่เข้ามามี อิทธิพลในสมัยนั้นแบบเดียวกับเมืองหลายเมืองของไทย เช่น อโยธยา กาญจนบุรี สุวรรณภูมิ นอกจากนี้ยัง เชื่อกันอีกว่า เพชรบุรีอาจจะได้ชื่อมาจากแม่น้ำเพชร ซึ่งเป็นแม่น้ำสำคัญของเมืองนี้ก็ได้

เพชรบุรีเป็นจังหวัดในภาคกลาง ตั้งอยู่ริมฝั่งทะเลอ่าวไทย มีเนื้อที่ทั้งหมด 6,225.138 ตารางกิโล เมตร สภาพภูมิประเทศทางด้านทิศตะวันตกเป็นป่าเขาสลับซับซ้อนจนถึงชายแดนพม่า มีเทือกเขาตะนาวศรี เป็นเส้นกั้นอาณาเขตระหว่างไทยกับสหภาพพม่า ส่วนทางด้านทิศตะวันออกเป็นที่ราบไปจนจดชายฝั่งทะเล อ่าวไทย ฝั่งตะวันตก

ประชากรเพชรบุรีประกอบอาชีพหลักในการเกษตรกรรม มีการทำนา ทำไร่ สวนผลไม้ ทำน้ำตาล โตนด เลี้ยงสัตว์ และประมงทั้งน้ำจืดและน้ำเค็ม

เพชรบุรีมีแม่น้ำสำคัญอยู่ 3 สายคือ"แม่น้ำเพชรบุรี" มีความยาว ตลอด-สาย 227 กิโลเมตร"แม่น้ำบางกลอย"มีความยาว 44 กิโลเมตร และ "แม่น้ำบางตะบูน" มีความยาว 18 กิโลเมตร

อุณหภูมิโดยเฉลี่ยระหว่าง 16 - 38 องศาเซลเซียส มีฝนตกชุกในระหว่างเดือนกรกฎาคมถึงเดือน ตุลาคม

การปกครอง

ในด้านการปกครอง เพชรบุรีแบ่งเขตการปกครองออกเป็น 8 อำเภอ คือ อำเภอเมือง อำเภอชะอำ อำเภอเขาย้อย อำเภอท่ายาง อำเภอบ้านลาด อำเภอบ้านแหลม อำเภอหนองหญ้าปล้อง อำเภอแก่งกระจาน

อาณาเขต

ทิศเหนือ ติดต่อกับอำเภออัมพวา จังหวัดสมุทรสงคราม และอำเภอปากท่อ จังหวัดราชบุรี
ทิศใต้ ติดต่อกับอำเภอหัวหิน จังหวัดประจวบคีรีขันธ์
ทิศตะวันออก จดฝั่งทะเลอ่าวไทย
ทิศตะวันตกจดด้านเหนือของเทือกเขาตะนาวศรี

เส้นกั้นอาณาเขตระหว่างไทยกับพม่ายาวประมาณ 120 กิโลเมตร ในเขตจังหวัดเพชรบุรี ชายฝั่งจาก เหนือสุดจดใต้สุดของจังหวัดเพชรบุรี มีความยาวทั้งหมดประมาณ 80 กิโลเมตร